دوست داشتنِ خدا که شرایط ندارد …
چه کسی گفته که خدا فقط خدایِ کسانیست که نمازشان اول وقت است وخمس و زکاتشان سر موقع ؟!
من خدایی در خلوتِ شبانه ام دارم که خدای تمام آدم هاییست که #باورش دارند و حتی … خدای کسانی که باورش ندارند … !
آن قدر #مهربان است که هربار با او حرف می زنم ، حالم را خوبِ خوب می کند …
من حتی عطر حضورِ خالصانه اش را هر روز کنار خودم حس می کنم …
من از آن آدم های خوبی که شما می گویید نیستم …
گاهی نمازم قضا میشود ،
گاهی روزه هایم را نمی گیرم …
من حتی به موسیقی علاقه ی زیادی دارم
و احساس میکنم خدا هم با این علاقه ای که حالم راخوب می کند هیچ مشکلی ندارد ...
من زیاد اهل مسجد و اجتماعات مذهبی هم نیستم …
امـــــا …
به خاطر ندارم دلی شکسته باشم …
اگر ناخواسته کسی را برنجانم ، شبها خوابم نمی برد تا از دلش در بیاورم …
حق کسی را نخورده و نمیخورم …
با همه مهربانم …
از غرور و خودبزرگ بینی بیزارم …
من عاشقِ خدا هستم و این هیچ شرایطی نمیخواهد …
پشتِ من به خدایی گرم است که ثانیه ای به حال خود رهایم نمی کند …
این از مرامِ خداییِ اوست ؛
عاشقش که باشی ، شبیهِ پدری مهربان و دلسوز ، هوایِ بی کسی ات را دارد …
حواستان باشد !
خدا عاشقانِ زیادی دارد ،
اما هیچ کس نمی داند که خدا عاشقِ کدامشان است …
لطفاً در #قضاوت کردنتان کمی درنگ کنید ،
شاید کسی که امروز دلش را طبق ملاکهایِ خودتان و به نامِ آیینِ الهی شکستید ؛
محبوبِ بی ریایِ خدا باشد …
کسی چه می داند!
آخرین نظرات